९९औं यात्रा नुवाकोट - खोलाघरे साहिंलो

आज नुवाकोटका बेलकोटगढी र बाघखोरमा स्थानीयहरूसँग भेटघाट गरेर,साहित्यिक ,साँस्कृतिककार्यक्रममा सहभागी भएर बिताइयो ।स्रष्टा पदयात्राको ९९अ‍ौं शृङ्खलामा हामी ( खोलाघरे साहिंलो,घनश्याम प्रसाईं ,बालचन्द्र मिश्र,शीतल गिरि,निशा केसी,वासु पौडेल ,सावित्री श्रेष्ठ ,शशी थापा,,नानीबाबा अधिकारी ,दुर्गा भवानी भट्ट ,ध्रुव थापा पुरुष,माधवलाल श्रेष्ठ रामकुमार पण्डित , ‎जुनम किरण,मन्दिरा मधुश्री,शुभारम्भ पाण्डे ,,परिच्छेद सेन,यति १७ जनाको सहभागिता रहेको छ । अहिले महाकवि देवकोटाको मावली गाउँ बेलकोटगढी न पा को झिल्टुङमा वास बसेका छौं ।भोलि बिहान यहाँको कुञ्जिनी पार्कमा अर्को कार्यक्रम छ। दिउँसो देवीघाट हुँदै काठमाडौं फिर्ता हुनेछौं । जय स्रष्टा ! जय साहित्य !! ०८२/०७/०१ ९९अ‍ौं पदयात्राको दोस्रो दिन - ०८२/०७/०२ ‎झिल्टुङ,झिल्केश्वर महादेव,कुञ्जिनी पार्क र देवीघाट ‎ ‎०८२/०७/०१ गते बिहान अर्थात् हिजो स्थानीय झिल्केश्वर महादेव सहकारी संस्थाले हामीलाई टीका लगाइ दिएर गाइड समेत साथ लगाएर विदा दियो । हामी अलिक माथि रहेको झिल्केश्वर महादेव थानको दर्शन गर्दै कुञ्जिनी पार्कतिर लाग्यौं । ९ बजेतिर त्यहाँ पुग्यौं । यो कुञ्जिनी पार्कको नजिकै देवकोटाको मावली ससुराली घर,जो अब भत्किसकेछ,त्यहाँ बसेर एकै रातमा देवकोटाले कुञ्जिनी खण्डकाव्य लेखेका थिए । बेलकोटगढी न पा वडा नं ५,नगरपालिका र पर्यटन मन्त्रालयको समवेत प्रयास र लगानीमा कुञ्जिनीपार्क बनेको रहेछ । यो पार्कमा देवकोटा प्रति श्रद्धाञ्जलिको कार्यक्रम गरेर देवकोटाकै हिजो मात्रै अनावरण गरिएको शालिकलाई साक्षी राखेर रचनावाचन गर्छौं । यहाँ रचनावाचन गर्नेहरूमा( दुर्गा भवानी भट्टानीबाबा अधिकारी,खोलाघरे साहिंलोमन्दिरा मधुश्री,डा। शशी थापा पण्डित ,वासुदेव पौडेल ,डा। बालचन्द्र मिश्र यति थियौँ । मैंले यो कविता वाचन गरें( ‎ूश्रद्धाञ्जलि महाकवि देवकोटामाू ‎ ‎नेपाली कविवर्गमा शिखर हुन् साहित्यका गाौरव ‎पढ्छौं नित्य खुशी भएर यिनका वाणी कलापौरख ‎नेपाली जनका विशिष्ट प्रतिभा हुन् देवकोटा कवि ‎झुल्केलान् कि हजार वर्षभरिमा यस्ता उज्याला रवि ।१। ‎ ‎नेपाली मन बोल्छ काव्यजतिमा नेपाल नै लेख्दछन् ‎आफ्नै सँस्कृति,सभ्यता र गरिमा अग्लो चुली देख्दछन् ‎हो पूर्वीय कला,पना जगतकै आनन्ददायी ‎चाला पश्चिमको छ नश्वरमुखी,झिल्के सबै चिन्तन ।२। ‎ ‎हो शाकुन्तल काव्य उन्नत बडो,लालित्यभण्डार यो ‎अत्यन्तै प्रिय झन् मुनामदन हो पढ्ने उसै पल्कियो ‎एकै रात खिपेर काव्य बनियो ,जो गुञ्जियो कुञ्जिनी ‎यस्ता काव्यमहारथी अमर छन् नौलाख तारामुनि ।३। ‎ ‎कोही जात ठुलो हुँदैन दिलले बन्छन् ठुला मानव ‎यस्तो उच्च विचार लाग्छ यिनको हो विश्वकै वैभव ‎मान्छे बन्दछ मानवीय गुणले,सिद्धान्तले होइन ‎सेवा गर्नु ठूलो छ धर्म,गफले गर्ने ठूलो होइन ।४। ‎ ‎यस्तै उत्तम सोच काव्यभरि छन्,छन् उच्चताबोधक ‎लक्ष्मी नाम छ किन्तु कार्य जतिमा हुन् शारदाका सुत ‎आफ्नो सँस्कृतिभित्र गौरव गरी आनन्दमा रम्दथे ‎हो अत्यन्त पवित्र जन्मधरणी यो तीर्थ हो भन्दथे । ५। ‎ ‎हाम्रा उत्तम काव्यमूलप्रतिभा आऊन् सधैं सम्झना ‎हामी गर्व गरी सधैंभरि गरौं साहित्य संरक्षण ‎लक्ष्मीको स्मृतिमा यिनै लवजले सम्मान अर्पीकन ‎साथै गर्दछु शुद्ध भाव,मनले श्रद्धाञ्जली अर्पण ।६।८८८ ‎ ‎ हामी आधा घण्टाजति पैदल हिंडेर केही तल सडकसम्म आयौं । त्यहाँ रोटेपिङ पनि खेलियो । झिल्केश्वर महादेव सहकारी संस्था र महाकवि देवकोटा प्रतिष्ठान,बालकोटगढी न पा वडा नं ५ का सदस्यहरू र वडावासी लगायतबाट हामीलाई अगुवाइ गरिएको छ । ठाउँठाउँका बारेमा उहाँहरूले हामीलाई जानकारी दिइरहनुभएको छ ।तीनजना प्रहरी जवानहरू पनि हाम्रो टीमका लागि वडाले व्यवस्था गरिदिएको छ,प्रहरी र हवल्दार भाइहरू पनि हाम्रो पदयात्रामा साथै हुनुहुन्छ । रोटेपिङ खेलेर भैंसीको दूध,बेस्सरी तताएको हामीलाई थपीथपी खान दिइन्छ । त्यसपछि हाम्रो बिहानको ३ घण्टाजतिको पैदलयात्रा सकिन्छ ,हामी त्यहाँका स्थानीयहरूबाट विदा भएर बसमा चढ्छौं ।

‎नारायण नेपाल महाकवि देवकोटा प्रतिष्ठानका सचिव ले हामीलाई छोड्नुभएको छैन । सरासर हामी देवीघाट पुग्छौं । त्यहाँ ज्येष्ठ नागरिक सेवा भवनमा हामीलाई भोजनको व्यवस्था गरिएको हुन्छ । सुस्वादु भोजनबाट हामी सन्तुष्ट हुन्छौं । त्यसपछि आश्रमको हलमा हामी जम्मा भएर परिचय आदानप्रदान गर्छौं । कार्यक्रम सञ्चालक नारायण नेपालजी नै हुनुहुन्छ ।आश्रमका अध्यक्ष विष्णुप्रसाद नेपालबाट आश्रमको स्थापना, इतिहास,गतिविधि र सेवामूलक भावी कार्ययोजना हरूबारे जानकारी दिनुहुन्छ । ज्येष्ठ नागरिक आश्रमलाई हामी स्रष्टा पदयात्रासमूहबाट बाट रू ३ हजार समर्पण गर्छौं । अध्यक्ष शीतल गिरिको मन्तव्य हुन्छ,घनश्याम प्रसाइँबाट भजन प्रस्तुत हुन्छ । कार्यक्रम समापन भएपछि आश्रमको अगाडि सामुहिक फोटो खिचिन्छ,अनि विष्णुप्रसाद नेपालजी,नारायण नेपालजीको अगुवाइमा हामी देवीघाटको भ्रमणमा जान्छौं । तादी र त्रिशूलीको सङ्गममा केही बेर स्रष्टाहरू रमाउँछन्,अध्ययन गर्छन्,मैंले पनि यी दुवै नदीको सङ्गममा आफ्ना पितृहरूलाई सम्झेर जलाञ्जलि अर्पण गरें । पृथ्वीनारायण शाहको चिताशिलाको पनि अवलोकन गर्यौं हामीले । यसपछि देवीघाट लगायत बेलकोटगढी न पा लाई विदाइको हात हल्लाउँछौं र बसमा चढ्छौं । यो यात्राभरि मलाई जिलिङका सूइरे कवि शम्भु गजुरेलको अभाव महसूस भैरह्यो ।उहाँ अस्वस्थ भएर आउन सक्नुभएन । स्थानीय भएकाले र स्रष्टा पदयात्राका सदस्यसमेत हुनुभएकाले यो परिसरको भ्रमणमा उहाँबाट हामीलाई अझै धेरै जानकारी प्राप्त हुने थियो,यो पक्ष बिझाइरहने भयो । ‎ हार्दिक धन्यवाद

‎यो ९९अ‍ौं यात्राका संयोजक दुर्गाभवानी भट्ट,छन्द कवि,स्थानीय स्रष्टा रामराजा तिमिल्सिना,कार्यक्रम सञ्चालिका दीक्षा लामा,बेलकोटगढी न पा वडा नं ५ का अध्यक्ष लगायत हामीलाई सहयोग गर्ने सबैमा,महादेव मा वि का प्र अ रामशरण पुडासैनी ,झिल्केश्वर सहकारी संस्थाका सम्पूर्ण पदाधिकारीहरू,महाकवि देवकोटा प्रतिष्ठानका नारायण नेपाल,ज्येष्ठ नागरिक सेवा आश्रमका विष्णुप्रसाद नेपालजी,प्रहरी भाइहरू लगायत सबैमा । ‎ जय बेलकोटगढी ! जय स्रष्टा !! जय साहित्य !!! २०८२-०७=०३